Ik merk dat ik de laatste tijd veel terugdenk aan hoe ik was en wat ik deed toen ik zo oud was als mijn kids nu. En ik kan tot 1 conclusie komen: heeeeel anders was het toen. Niet zozeer de maatschappij (nou ja, ook wel) maar meer mijn persoonlijke omstandigheden. Toen ik de leeftijd had van Joost, waren mijn ouders een emigratie naar Australië aan het voorbereiden. Het hing als een donkere wolk boven mijn hoofd. Ik zat in de laatste klas van de basisschool en men was bezig met het komende kamp. Ik niet. Want dan zou ik al "weg" zijn. Naar een land en naar mensen die ik niet kende. Zelfs niet van tv, laat staan internet want dat was er toen natuurlijk nog niet. Ik wilde eigenlijk niet. Wij hadden destijds op school nog geen woord Engels geleerd, het enige beetje Engels wat ik herkende was van liedjes van Abba en Diana Ross. De tijd van afscheid nemen brak aan. Ook van mijn hond. Die kon niet mee, dus ging-ie naar kennissen. Gelukkig wisten we waar hij terecht zou komen. Maar toch, leuk was anders. Die aanpassingstijd in mijn nieuwe thuisland was erg moeilijk. Ik heb me eenzaam gevoeld, onbegrepen en weet nu wat heimwee is! Maar alles went en toen ik de taal redelijk machtig was, stond ik open voor nieuwe vrienden en beetje bij beetje begon ik me steeds meer een "Aussie" te voelen. Dit was mijn land nu!
Toen ik de leeftijd van Amber had, genoot ik van mijn nieuwe leven in Australië. Inmiddels had ik een fantastische vriendenclub om mij heen verzameld. Vond mijn leven heerlijk, buiten de dingen die je als puber stom vindt om. Ik had een bijbaantje, zat op de high-school, had plannen voor een vervolgstudie aan de universiteit, genoot van ons zwembad en de trampoline in onze tuin, bezocht Perth vaak en zag dan voor 2 dollar de nieuwste films in de bios (want daar was het lekker koud), reed paard door de "bush" met mijn vriendin, hield race wedstrijden met mijn neven op het terrein achter het huis van mijn tante. Dit waren echte crossauto's, die mijn neven zelf in elkaar hadden gezet van sloopauto's. Machtig mooi vond ik dat. Ik reed over het strand in de jeep van de moeder van mijn vriendin. Ik had een vrij leventje. En toen kwamen mijn ouders met de onvoorstelbare mededeling dat ze dusdanig heimwee hadden naar Nederland, dat wij als gezin terug gingen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten