I have been reading my old blog and came across an entry of 2008, but it could have been something I experienced yesterday. It's about the frustrations you have as a mother about things that get lost for no reason at all. And the fact that kids don't really seem to be bothered by it. Library cards and books, gloves, bracelets, etc: where are they? Or the way Amber reacted when I asked her to throw away her socks as it was more hole than sock. "No way", she replied, "these are my favorites". Joost entered the room and asked what we were talking about. I said that Amber had a giant hole in her sock. He said: Well, better that, than the other way around!
For the Dutchies the `official` entry:
Ik kan me elke keer weer verbazen over hoe lakoniek kids kunnen doen over bepaalde zaken. Bieb-pasje kwijt. Of nog erger: Boek én pasje van de bieb kwijt. Maar ze komen wel weer boven water. Gymtas laten liggen, vest op school laten hangen, bal ergens op het dak getrapt, handschoenen foetsie, armband kwijt...
Alle moeders zullen dit herkennen! Moe word je ervan. En als je dan vervolgens zegt dat ze die groene sokken niet meer mogen dragen en weg moeten gooien wegens gaten (en wat voor gaten!!!) dan kijken ze je aan alsof je een vreselijk voorstel doet.
Amber: Maar dat zijn mijn lievelingssokken, die gooi ik niet weg
Ik: Nou, zo kan het niet, je hebt meer gat dan sok...
Joost komt binnen en vraagt: Wat is er?
Ik zeg: Amber heeft een gat in haar sok.
Waarop Joost nuchter zegt: Nou, beter dan andersom!
Moe word je ervan. Maar het houdt de boel wel levendig!
Ontzettend goeie humor van Joost!
BeantwoordenVerwijderenIk vind 'em super leuk!!