Bioscoop kaartjes

Joost gaat woensdag met een meisje uit zijn klas naar de bioscoop om de film van Spangas te zien. Natuurlijk is dit voer voor Chris om Joost hiermee te pesten. "Zal ik haar vragen of ze mijn schoondochter wordt?" vroeg-ie onder de lunch vanmiddag. Joost reageerde fel: "Het is een gewone vriendin, niet MIJN vriendin!" Omdat zij ook Spangas (de serie) op tv volgt, wilde zij ook graag naar die film. "En ze heeft ook zo'n bon van de AH waarbij het 2e bioscoop kaartje gratis is, dus als we deze nou alletwee inleveren is het gratis voor ons!" Ik zei lachend dat het zo niet werkte. Kaartje nummer 1 moet je kopen, en dan is met de bon kaartje nummer twee gratis. Waarop Joost heel nuchter zei: "Nou, dan bestellen we toch alleen kaartje 2 en 4?"
Hartstikke goed Joost!

textPRenzo 1 jaar!

De bruiloft is alweer bijna een week geleden! Het was een prachtige (zonnige) dag en we hebben een groot gedeelte van die dag op het water doorgebracht! Uniek dus. En de foto's zijn ook erg leuk/mooi/apart geworden. Het bruidspaar zit momenteel in Maleisië, en zonder hun toestemming plaats ik niets op mijn blog...maar ik beloof dat ik er een aantal zal laten zien als het bruidspaar akkoord gaat. Even wachten dus.

Morgen begin ik weer met een nieuwe leerling voor Engelse les, een jongetje van 5 die met zijn ouders over 3 maanden gaat emigreren naar Amerika. Vanaf volgende week geef ik ook nog eens les aan een groep van 6 kinderen, dus ik ben erg druk met meer lesmateriaal te maken. Erg leuk allemaal. Deze week ben ik ook alweer een jaar eigenaar van textPRenzo en ik heb geen seconde spijt gehad van mijn beslissing om mijn baan op te zeggen zodat ik voor mezelf kon beginnen! Ik heb het 1-jarig jubileum gevierd met man en kids met een lekkere bbq in de tuin. Proost! Op nog zo'n spannend, (ook wel vaak onzeker) creatief, uitdagend jaar!

Morgen spannend en leuk!

Morgen mag ik wederom een trouwerij fotograferen. Superleuk en spannend. Ik hoop dat er weer prachtige foto's uitkomen. Dat het bruidspaar een fantastische dag heeft. Een dag waarop hun liefde voor elkaar centraal staat. Alvast gefeliciteerd Marieke en Bas! En omdat Marieke juf is op een basisschool, denk ik dat er veel kinderen zullen komen. En kinderen leveren altijd hele mooie "plaatjes" op! Kijk maar naar de foto's van deze kids die ik ook op een trouwerij heb gemaakt.

Mijn dochter

Amber vecht gelukkig weer tegen haar ziekte. Tegen de anorectische gedachtes. Nooit zal ik helemaal kunnen begrijpen wat er zich in dat hoofd afspeelt. Maar ik weet wel dat ik een hele sterke dochter heb. Wanhopige dagen, weken en maanden hebben we gekend. Een tijd waarin ik machteloos moest toekijken hoe mijn dochter alsmaar verder zakte in de anorexia. Een tijd waarin we totaal geen grip meer hadden op haar. Gelukkig gaat het nu alweer een poosje goed met haar. En ook dat wil ik graag delen! En dat "goed gaan" betekent helaas niet dat ze 100% kan genieten. Dat ze niet meer hoeft te vechten, een strijd te leveren, af te wegen wat ze zal nemen en laten staan, enzovoort. Nog steeds moet ze dingen van haarzelf (veel bewegen) en mag ze heel veel ook niet van haarzelf (een keer iets lekkers nemen, genieten van een maaltijd). Maar beetje bij beetje komt de echte Amber weer tevoorschijn en zien we King Ano op de achtergrond verdwijnen. Ik hoop dat ze iedere dag opnieuw de kracht en moed vindt om door te gaan met haar strijd. Ik hoop dat ze er helemaal los van komt. Ik hoop dat ze ooit zichzelf kan en mag zijn en trots is op wie ze is! Ik ben in ieder geval supertrots op haar!

In de vakantie heb ik veel gelezen. Heerlijk om even "weg te zijn" met je gedachten. Om te verdrinken in een andere wereld. Een wereld van een journalist die net getrouwd is met zijn jeugdliefde. Zij beslissen een pup aan te schaffen omdat dat "zo gezellig"is en ze alvast kunnen oefenen voor het toekomstige ouderschap. (Marley and me). Dat het heel anders gaat en dat zo'n aandoenlijke pup ook onuitstaanbaar kan zijn kwamen ze beetje bij beetje achter. Hilarisch geschreven met name als je het in het Engels leest. Daarna kwam ik terecht in een wereld van een tiener die zich schuldig voelt over de dood van haar zusje. In het gezin wordt door dit grote verdriet niet meer gepraat met elkaar. Deze tiener, hoogbegaafd, voelt zich heel eenzaam en niet begrepen. Totdat ze een dakloos meisje ontmoet waarover ze zich kan ontfermen. (No en ik). De derde wereld waarin ik terecht kwam was een spannende wereld dat zich afspeelt in Zweden. Twee tegenpolen, Mikael Blomkvist en Lisbeth Salander vormen een ongewoon, maar sterk team. Hij is een charmante man en een kritische journalist van middelbare leeftijd, en uitgever van het tijdschrift Millennium. Zij is een jonge, gecompliceerde vrouw met zwartgeverfd haar, piercings en tatoeages, én een uitermate goede hacker. Samen zijn ze bezig een verjaarde en nooit opgeloste moord te onderzoeken. Aanvankelijk lijkt het onderzoek nergens op uit te lopen. Totdat Mikael met hulp van Lisbeth op een spoor stuit dat rechtstreeks naar een zeer duister en bloedig familiegeheim voert. Oh wat was het spannend. En wat ben ik blij dat dit pas het eerste (dikke) deel van een trilogie is. Ik ga vaak te laat slapen 's avonds omdat ik nu bezig ben met het 2e deel (De vrouw die met vuur speelde) niet weg kan leggen. Lezen. Heerlijk.

Gewonnen!

Gisteravond besloot ik mijn hotmail inbox maar eens door te lezen en tot mijn grote verbazing zat er een berichtje tussen waarin stond dat ik een fotowedstrijd gewonnen heb! Wat leuk. Opdracht was een bijzonder moment vastleggen en omschrijven. Mijn ingezonden foto was door de jury geselecteerd als winnende foto. En wordt nu door een kunstenaar nageschilderd voor ons. Dat zijn nog eens leuke mailtjes! Dit was de winnende foto met de omschrijving: 3 x raden wat wij als eerste deden bij aankomst op La Palma?

I love my work

Ik mocht laatst een prachtige bruiloft fotograferen. Uitgerekend op 20 augustus: je weet het vast nog wel, die hele hete dag laatst. Arm bruidspaar. De bruidegom begon met een bescheiden zakdoekje om zweetdruppels van zijn hoofd/gezicht te deppen, maar eindigde met een grote badhanddoek! Ondanks de enorme hitte, was het een prachtige dag. Als fotograaf beleefde ik alle speciale momenten van heel dichtbij mee. En dat is bijzonder. Met toestemming van het bruidspaar plaats ik toch een aantal van mijn favorieten. Enne: I just love my work! Thanks Cerel & Mieke.

Amber 15!

Vijftien jaar geleden kwam Amber in ons leven. En daarmee ook het gevoel van onvoorwaardelijke liefde voor dit meisje. Dat gevoel zal nooit verdwijnen.
Gefeliciteerd lieve Amber. Geniet van je leven! Want elke dag is een feest.