Amazing shadows

Joost 11 jaar!

11 jaar geleden was ik net bevallen van Joost. Wat een prachtige kerst werd dat. Ik was van die mega-buik af, van mijn bekken instabiliteit en ik had een pracht kind gekregen. Mijn geluk kon niet op. Nu is-ie alweer elf geworden. En ik mag een heleboel dingen niet meer doen. Lees: enthousiast naar hem zwaaien als ik langs de lijn sta bij het voetbalveld. Zijn haren fatsoeneren als-ie 's ochtends de deur uitgaat. Binnenkomen als meneer staat te douchen. Ondertussen vindt hij het nog steeds fijn als ik een warme kruik bij zijn voeten leg en hem welterusten wens (inclusief kus); ploft-ie soms op mijn schoot voor een knuffel en geniet ervan als ik voorlees uit verhalen van Roald Dahl. Oh well, no matter how big he grows: he'll always be my angel!

Dat de tijd snel gaat zie ik vooral aan mijn nichtje Merel. Elke keer als zij komt is ze weer groter en wijzer geworden. En ze wordt steeds leuker! Daarom (als trotse moeder én tante: een paar foto's).

Witte wereld

Mooier kan de kerstvakantie niet beginnen. Een witte wereld buiten. Koude wandelingen, verwondering over het prachtige sneeuw landschap. En dan weer binnen komen en goulash soep eten bij de kerstboom. Heerlijk! Fijne vakantie allemaal!

Engelse les

Mijn excuses voor het "niet bloggen" de laatste dagen maar ik ben erg druk geweest met mijn HokeyPokeykids activiteiten. Ik heb naast een eigen huisstijl voor mijn Engelse lessen ook een mooie flyer ontworpen en laten drukken en een website gemaakt.
Deze is net 10 minuutjes geleden online gegaan. De flyers worden uitgedeeld op wat basisscholen in Zutphen, kids worden uitgenodigd om zich in te schrijven voor een leuke cursus Engels van 12 lessen. HokeyPokeykids is nu onderdeel van mijn andere bedrijf, textPRenzo, dus ik word/ben een druk baasje!
Ik heb vandaag ook maar een persbericht de deur uitgedaan, dus ik hoop op wat media aandacht en een heleboel aanmeldingen voor de nieuwe groep die start in Zutphen op 11januari!
Ik volg mijn passie! En het wordt steeds duidelijker wat ik wil (en vooral niet wil), waar ik goed in ben en veel energie van krijg. Want dan is het niet erg om in de late uurtjes ergens aan te werken :)

foto shoot

Vorig weekeind vierden Chris en ik onze trouwdag met onze kids in een knus Landal Greenparks huisje. Open haard aan, Risk op tafel, Max aan onze voeten, iets lekkers erbij en genieten maar. Heerlijk zo samen zijn. En dan komen vanzelf de leuke foto´s. Ik leg graag bijzondere momenten van zeer bijzondere mensen vast. Ook weer genoeg materiaal om wat scrap layouts te maken.

Nog eentje!

Moeilijk woord: BLOOD

Dit leuke filmpje kwam ik tegen op youtube. Zoooo lief hoe dat jochie het woord bloed (blood) zegt. Hij wil het zo graag duidelijk maken aan zijn vader, terwijl zijn vader steeds harder gaat lachen. En dan wordt-ie boos!

Ray Charles - If I Could

Dit is het prachtige liedje dat tijdens The Night of the Proms gecovered werd door Toots Tielemans. De tekst is ook zo mooi. En stel je dan eens voor dat je allemaal prachtige portretten van kinderen ziet op dat mega-podium, waaronder je eigen kind! Kippenvel!
Ik denk dat ik met deze tekst en een mooie foto nog een scrap layout ga maken binnenkort:
If I could
I'd protect you from the sadness in your eyes
Give you courage in a world of compromise
Yes, I would
If I knew
I would try to change the world I brought you to
And there isn't very much that I could do
But I would If I could

Night of the Proms

Jahaaaaa! Chris en ik zijn afgelopen zaterdag naar Night of the proms in Arnhem geweest. Het was zo waanzinnig mooi. En we hadden fantastische plaatsen, 2e rij van het podium! Wat wil je nog meer? We hebben meegezongen met Roxette, meegedeind op klassieke muziek, een traantje weggepinkt bij een nummer van Toots Tielemans en John Miles. Dat laatste was vooral bijzonder omdat ik vorige week een oproep zag op de site van Night of the Proms waarbij men om een foto van je kind vroeg, zodat ze al deze foto's in het decor konden verwerken tijdens het lied "If I could". En ja hoor: ineens verscheen het koppie van Joost levensgroot op dat scherm! WOW! Ik was met mijn mobiel aan het filmen, maar ja, toen ik dat zag op mijn kleine schermpje keek ik werkelijk echt even naar het podium met het gevolg dat uitgerekend die beelden heel erg bewogen zijn! Jammer dan. Het zit in mijn herinnering, daar gaat het om.
Ik heb een aantal (geslaagde) filmpjes op youtube gezet, hieronder staan er ook een paar van mij. Enjoy!

plannen

Nu het een stuk beter gaat met Amber komt er af en toe een drang bovendrijven om mijn en haar verhaal over het gevecht tegen King Ano op te schrijven. Ze is zelf al bezig geweest afgelopen zomer, maar omdat ze merkt dat als ze erover schrijft, de gevoelens weer terugkomen en het gevecht daardoor weer zwaarder wordt, heeft zij zelf gelukkig besloten voorlopig even niets op dat gebied te doen. Niet teveel op haar blog over anorexia schrijven, niet op sites om meisjes te steunen die ook aan het vechten zijn, niet teveel contact met meisjes uit de eetkliniek en geen boeken over het gevecht tegen eetstoornissen lezen. Maar het lijkt alsof ik er nu wél behoefte aan krijg om alles van me af te schrijven. Misschien omdat ik sinds een paar weken het gevoel heb er "boven uit" te stijgen. Om alles objectiever te zien. Van een afstand. Maar ja, het zijn maar plannen en tot nu toe heb ik er nog niets mee gedaan. Misschien toch een idee voor die lange, donkere winteravonden. Ben alleen een beetje bang dat ik alles opnieuw beleef. De angst om je kind kwijt te raken... maar ja, als Amber het allemaal kan opschrijven en verwoorden, dan moet ik dat zeker kunnen! En als we er allebei aan toe zijn. Misschien combineren we onze verhalen wel tot een boek. Plannen...maar ooit?

herfst

The winds will blow their own freshness into you,
and the storms their energy,
while cares will drop away from you
like the leaves of Autumn.

trouw album

De laatste weken ben ik erg druk geweest met het maken van een trouwalbum. Het bruidspaar heb ik mogen fotograferen op hun bijzondere dag (die hete dag in augustus) en nu mocht ik ook mijn eigen foto's gaan "inplakken" in een groot album.
Veel werk maar erg leuk om te doen. Hieronder een impressie van een aantal bladzijdes uit het album.

Dordrecht

Chris en ik zijn laatst naar een B&B geweest in de buurt van Dordrecht! Wat een prachtige stad is dat. We hebben daar heerlijk geslenterd door straatjes, koffie op een terrasje gedronken en genoten van de gebouwen en het heerlijke weer.
Lekker is dat: er even tussenuit. Even in een andere omgeving. Een aanrader!

beeld en geluid

Wat gaat zo'n vakantieweek toch snel. Voor je 't weet is die week van "ontspannen" en "even niets doen" voorbij. Van dat "even niets doen"is nog helemaal niets gekomen. Iedere dag stond er wel weer wat gepland. Sport toernooi, zakenafspraak, Engelse les, enz. Vandaag hadden we allemaal "vrij" en zijn we naar het museum Beeld en Geluid in Hilversum geweest. Ontzettend leuk. Prachtig gebouw. Fascinerende architectuur! Genoeg beeld materiaal om je jeugdsentiment weer op te halen. Maar wat was het druk. We konden bijna nergens bijkomen om zelf iets te ondernemen. Met onze interactieve ring die we bij de ingang kregen, kon je een eigen profiel aanmaken en zo veel favoriete uitzendingen verzamelen. Maar dan moet je wel de kans krijgen achter een interactief beeldscherm plaats te kunnen nemen...
Jammer, want op zich vonden we het allemaal heel interessant. Gewoon nog een keertje gaan. Maar dan niet in de vakantie.

Enjoy this song!

Twee stemmen die prachtig bij elkaar passen. "Goosebumps" krijg ik ervan. Prachtig als mensen zulke muziek kunnen maken...En omdat ik me de afgelopen dagen slecht kon ontspannen, ben ik met hoofdtelefoon achter de PC gekropen en heb een eigen wereldje gecreeerd door naar muziek te luisteren. Heerlijk. Moet je ook eens proberen!

Bioscoop kaartjes

Joost gaat woensdag met een meisje uit zijn klas naar de bioscoop om de film van Spangas te zien. Natuurlijk is dit voer voor Chris om Joost hiermee te pesten. "Zal ik haar vragen of ze mijn schoondochter wordt?" vroeg-ie onder de lunch vanmiddag. Joost reageerde fel: "Het is een gewone vriendin, niet MIJN vriendin!" Omdat zij ook Spangas (de serie) op tv volgt, wilde zij ook graag naar die film. "En ze heeft ook zo'n bon van de AH waarbij het 2e bioscoop kaartje gratis is, dus als we deze nou alletwee inleveren is het gratis voor ons!" Ik zei lachend dat het zo niet werkte. Kaartje nummer 1 moet je kopen, en dan is met de bon kaartje nummer twee gratis. Waarop Joost heel nuchter zei: "Nou, dan bestellen we toch alleen kaartje 2 en 4?"
Hartstikke goed Joost!

textPRenzo 1 jaar!

De bruiloft is alweer bijna een week geleden! Het was een prachtige (zonnige) dag en we hebben een groot gedeelte van die dag op het water doorgebracht! Uniek dus. En de foto's zijn ook erg leuk/mooi/apart geworden. Het bruidspaar zit momenteel in Maleisië, en zonder hun toestemming plaats ik niets op mijn blog...maar ik beloof dat ik er een aantal zal laten zien als het bruidspaar akkoord gaat. Even wachten dus.

Morgen begin ik weer met een nieuwe leerling voor Engelse les, een jongetje van 5 die met zijn ouders over 3 maanden gaat emigreren naar Amerika. Vanaf volgende week geef ik ook nog eens les aan een groep van 6 kinderen, dus ik ben erg druk met meer lesmateriaal te maken. Erg leuk allemaal. Deze week ben ik ook alweer een jaar eigenaar van textPRenzo en ik heb geen seconde spijt gehad van mijn beslissing om mijn baan op te zeggen zodat ik voor mezelf kon beginnen! Ik heb het 1-jarig jubileum gevierd met man en kids met een lekkere bbq in de tuin. Proost! Op nog zo'n spannend, (ook wel vaak onzeker) creatief, uitdagend jaar!

Morgen spannend en leuk!

Morgen mag ik wederom een trouwerij fotograferen. Superleuk en spannend. Ik hoop dat er weer prachtige foto's uitkomen. Dat het bruidspaar een fantastische dag heeft. Een dag waarop hun liefde voor elkaar centraal staat. Alvast gefeliciteerd Marieke en Bas! En omdat Marieke juf is op een basisschool, denk ik dat er veel kinderen zullen komen. En kinderen leveren altijd hele mooie "plaatjes" op! Kijk maar naar de foto's van deze kids die ik ook op een trouwerij heb gemaakt.

Mijn dochter

Amber vecht gelukkig weer tegen haar ziekte. Tegen de anorectische gedachtes. Nooit zal ik helemaal kunnen begrijpen wat er zich in dat hoofd afspeelt. Maar ik weet wel dat ik een hele sterke dochter heb. Wanhopige dagen, weken en maanden hebben we gekend. Een tijd waarin ik machteloos moest toekijken hoe mijn dochter alsmaar verder zakte in de anorexia. Een tijd waarin we totaal geen grip meer hadden op haar. Gelukkig gaat het nu alweer een poosje goed met haar. En ook dat wil ik graag delen! En dat "goed gaan" betekent helaas niet dat ze 100% kan genieten. Dat ze niet meer hoeft te vechten, een strijd te leveren, af te wegen wat ze zal nemen en laten staan, enzovoort. Nog steeds moet ze dingen van haarzelf (veel bewegen) en mag ze heel veel ook niet van haarzelf (een keer iets lekkers nemen, genieten van een maaltijd). Maar beetje bij beetje komt de echte Amber weer tevoorschijn en zien we King Ano op de achtergrond verdwijnen. Ik hoop dat ze iedere dag opnieuw de kracht en moed vindt om door te gaan met haar strijd. Ik hoop dat ze er helemaal los van komt. Ik hoop dat ze ooit zichzelf kan en mag zijn en trots is op wie ze is! Ik ben in ieder geval supertrots op haar!

In de vakantie heb ik veel gelezen. Heerlijk om even "weg te zijn" met je gedachten. Om te verdrinken in een andere wereld. Een wereld van een journalist die net getrouwd is met zijn jeugdliefde. Zij beslissen een pup aan te schaffen omdat dat "zo gezellig"is en ze alvast kunnen oefenen voor het toekomstige ouderschap. (Marley and me). Dat het heel anders gaat en dat zo'n aandoenlijke pup ook onuitstaanbaar kan zijn kwamen ze beetje bij beetje achter. Hilarisch geschreven met name als je het in het Engels leest. Daarna kwam ik terecht in een wereld van een tiener die zich schuldig voelt over de dood van haar zusje. In het gezin wordt door dit grote verdriet niet meer gepraat met elkaar. Deze tiener, hoogbegaafd, voelt zich heel eenzaam en niet begrepen. Totdat ze een dakloos meisje ontmoet waarover ze zich kan ontfermen. (No en ik). De derde wereld waarin ik terecht kwam was een spannende wereld dat zich afspeelt in Zweden. Twee tegenpolen, Mikael Blomkvist en Lisbeth Salander vormen een ongewoon, maar sterk team. Hij is een charmante man en een kritische journalist van middelbare leeftijd, en uitgever van het tijdschrift Millennium. Zij is een jonge, gecompliceerde vrouw met zwartgeverfd haar, piercings en tatoeages, én een uitermate goede hacker. Samen zijn ze bezig een verjaarde en nooit opgeloste moord te onderzoeken. Aanvankelijk lijkt het onderzoek nergens op uit te lopen. Totdat Mikael met hulp van Lisbeth op een spoor stuit dat rechtstreeks naar een zeer duister en bloedig familiegeheim voert. Oh wat was het spannend. En wat ben ik blij dat dit pas het eerste (dikke) deel van een trilogie is. Ik ga vaak te laat slapen 's avonds omdat ik nu bezig ben met het 2e deel (De vrouw die met vuur speelde) niet weg kan leggen. Lezen. Heerlijk.

Gewonnen!

Gisteravond besloot ik mijn hotmail inbox maar eens door te lezen en tot mijn grote verbazing zat er een berichtje tussen waarin stond dat ik een fotowedstrijd gewonnen heb! Wat leuk. Opdracht was een bijzonder moment vastleggen en omschrijven. Mijn ingezonden foto was door de jury geselecteerd als winnende foto. En wordt nu door een kunstenaar nageschilderd voor ons. Dat zijn nog eens leuke mailtjes! Dit was de winnende foto met de omschrijving: 3 x raden wat wij als eerste deden bij aankomst op La Palma?

I love my work

Ik mocht laatst een prachtige bruiloft fotograferen. Uitgerekend op 20 augustus: je weet het vast nog wel, die hele hete dag laatst. Arm bruidspaar. De bruidegom begon met een bescheiden zakdoekje om zweetdruppels van zijn hoofd/gezicht te deppen, maar eindigde met een grote badhanddoek! Ondanks de enorme hitte, was het een prachtige dag. Als fotograaf beleefde ik alle speciale momenten van heel dichtbij mee. En dat is bijzonder. Met toestemming van het bruidspaar plaats ik toch een aantal van mijn favorieten. Enne: I just love my work! Thanks Cerel & Mieke.

Amber 15!

Vijftien jaar geleden kwam Amber in ons leven. En daarmee ook het gevoel van onvoorwaardelijke liefde voor dit meisje. Dat gevoel zal nooit verdwijnen.
Gefeliciteerd lieve Amber. Geniet van je leven! Want elke dag is een feest.

Vakantie foto's

smakelijke kunstwerkjes

Hotelletje?

In deze tijd van vakantie, waarin de meest gestelde vraag is: "Ga je nog op vakantie? Waar naar toe?" laat ik een aantal opmerkelijke accommodaties zien. Onderweg een hotelletje pakken? (Tip: klik op de foto om deze te vergroten)
Een afgedankte 747 is in Zweden omgetoverd tot hostel op het vliegveld:




Iets dichter bij huis wellicht: slapen in een wijnvat in Stavoren:


Of in betonnen rioolpijpen in Oostenrijk:


Of in een hele hoge boomhut in India:



Of onder water?